زود برگرد!
طِرِماحِ شاعر!
نامه ی امام علی علیه السلام را به معاویه می رساند.
به عشقِ اهل بیت، شعرها می سراید.
همراه امام حسین علیه السلام می شود. از بیراهه، شناسایِ راه کوفه می شود.
-:«برای اهلم آذوقه می برم و به شما می پیوندم.»
-:«زود برگرد!»
برگشت.
عصر بود. تن ها زیر سم اسبان. خیمه ها سوخته.
گوش دخترکان زخمی. زنان در راه شام به سوی مجلس شراب…
بسامدِ پژواک به جای مانده از ندای هل من ناصر ینصرنی در جای جای هامون کربلا!
و
من به آیینه ی دل می نگرم…آه… این منم…طِرِماح!