حرمت
برای خودم می نویسم؛ چرا که دیگر این حرف ها در هیچ جا جایی ندارد. هیچ جا…
دلم به درد می آید؛ وقتی به بهانه ی روز دختر حق و باطل را با هم آمیخته می بینم.
شعر خوانی های زنانه و بیان زیبایی های ظاهری دختر…
می گویند حجاب خوانندگان کامل است!
می گویند این موسیقی مشکلی ندارد؛
گروه کُر است، آلات موسیقی اش دف است!
آهنگی که پایش دختر بچه های میهمان به رقص می افتند. خوانندگان زنی که حرکات موزونشان به بهانه ی اجرا برای ناشنوایان در حین آهنگ ترک نمی شود.
به بهانه ی این روز، تنها زیبایی های ظاهری اش شرح داده می شود؛
خودتان فریاد می زنید که کالایید!
کجا از زیبایی حضرت معصومه گفته شد؟ کجا از زیبایی حضرت زینب، حضرت زهرا سلام الله علیهما گفته شد؟
تنها و تنها انسانیت شان فریاد شد.
هم آنان که در هنگام گرفتن حق، در پرده بودند، بین زنان خود را مخفی کردند.
هم آنان که در هنگام ورود به شــام از کسی که سر امام حسین علیه السلام را می بُرد خواستند؛ از بین ما بیرون رو و سر را جلوی ما ببر تا مردم به دیدن او سرگرم شوند و به ما نگاه نکنند که ما حرم پیامبر خداییم!
ما زنان به بهانه ی همتایی با مردها، به بهانه ی لذت بردن از زندگی، هر چه حرمت بود(حتی قشر مذهبی) زیر پا گذاشتیم و خود را زبون و خوار کردیم.
نفهمیدیم فلسفه ی حجاب را؛
نفهمیدیم پوشش کامل و درست را؛
نفهمیدیم چگونگی فعالیت های اجتماعی را؛
نفهمیدیم اولویت های یک زن در دنیا را؛
ما چگونه حرف از انتـظار می زنیم در حالی که از یک خواسته ی نفس که جلب توجه برای غیر است؛ نمی توانیم بگذریم؟!
ما چگونه زن مسلمانی هستیم که در تفسیر آیات حجاب مانده ایم؟!
ما چگونه با امیرالمومنین روبه رو خواهیم شد، در حالی که هیچ نشانی از فاطمه سلام الله علیها در ما نیست؟!
ما چگونه دختری هستیم که یک بار … یک بار وصیت پدر به امام حسن علیهما السلام در مورد زنان را نخوانده ایم؟!
چرا نشد…. چرا نشد الگوی ما… حیــای دختران شعیب که حتّی در راه رفتن شان طلب حیـــا داشتند. فعالیت های اجتماعیشان بر اساس ضرورت و به دور از اختلاط با مردان بود.
مگر این الگو را قرآن به ما معرفی نکرده است؟!
يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
+به روز رسـانی جهت دهه کرامت و روز دختر و به قهقهرا رفتن فرهنگ و اندیشه ی مسلمانان و ایجاد اسلامی جدید