این چه غمِ گرانباری است بر دل که از حملش عاجزی؟ به خیال خامی این غمِ خواندن خطبه ی فدکیه است. این که با خواندن ناله های دختر رسول الله؛ دنیا برایم بی معنا شد. گذر زمان پنداری دشمنی است که جگر مولایت را بیشتر بسوزاند. هر صبح و شام بگرید ادامه مطلب
شاید به اندازه ی «ستوده شده» در این دنیا نفَس کشیده بودم. دوازده، سیزده سال… سپیده دمِ بیست و یکم ماه مبارک، درباره ی شهید این سحر، فکر می کردم. این که مگر خدا او را خیلی دوست نداشت؛ چگونه اجازه داد که شمشیر بر فرقش بزنند!؟ چگونه راضی شد ادامه مطلب
و گفت:«به باطل نگریستن، مَعْرِفَت از دل ببرد.» جز یادِ دوسْت هر چه کنی عمر ضایع است جز سرّ عشْق هر چه بگویی بطالت است إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ابرِ جَهالتـ مدرن، دیدِ چَشمانِ ناچارِ مرا بسته است. اِلحاحم را به ادامه مطلب
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت بازآید و برهاندم از بند ملامت اکنون شبِ جمعه از نیمه گذشته و فردا روزِ یـار است. این همه ملامتِ عقـل، نفْس را … خسـته و فِسـرده ام. بیـا آقایِ جـان و افسارِ این نفْسِ توسـن در دست گیر که کمندش ادامه مطلب