خسته
کلام علی علیه السلام، بار قضاوت را از دوش عمربن خطاب برداشت.
رو به او کرد: «لا ابقانی الله بعدک یا علی!»![]()
تاریکی شب بود. صحرای کربلا. امام حسین یک شب از دشمن مهلت گرفت. راه بیابان را نشان داد: «برگردید. هر کس با من بماند، فردا شهید خواهد شد.»
یاران یک صدا شدند: «لا ابقانا الله بعدک!»![]()
مأمون جواب سوالش را گرفت. رو به علی بن موسی کرد: «لا ابقانی الله بعدک یا اباالحسن!»![]()
این جمعه هم گذشت.
یا ابا صالح!
یار باشم یا دشمن، همراه باشم یا سدّ راه
لا ابقانی الله فی غیابک!
یا الهی کودکان بی گناه و ترسان را دریاب!
اللهم عجل لولیک الفرج!