قاتل امام حسین علیه السلام می‌گوید:
زمانی که سر مبارک امام حسین علیه السلام از تن جدا می‌شد، ایشان ذکر و نام خداوند را به زبان داشتند و در آخرین دعاى خود فرمودند:
«إلهِى رِضًى بِقَضائِکَ تَسلِیمًا لأمْرِکَ لا مَعبودَ سِواکَ یا غِیاثَ المُستَغیثینَ؛
خداوندا راضیم به رضای تو و تسلیم امر تو هستم. هیچ معبودى جز تو نیست؛ ای فریاد رس فریادخواهان!»
هبوط کرد. به خراب‌آبادی که گرسنگی داشت. تشنگی داشت. گرما زدگی داشت. غم داشت. برای صعود، هبوط لازم بود. با القای کلمات، او آسـْمانی شده بود. باید هبوط می‌کرد. باید از آن بهشت دل می‌کند. ادامه مطلب…
دوری از بهشت! دوری از حــوا! آدم علیه‌السلام در بیابانی خشک و بدون گیاه، از غمِ این فِراق، فغان سرداد. مَلَک مأمور، برایش خواند: «…إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً…»؛ پرسید: «حـال باز می‌خواهی در آسمان‌ها ادامه مطلب…
_نِعْمَ الْعَوْنُ عَلَى طَاعَةِ اللَّه! این جمله را علی بن ابی طالبِ تازه داماد، در جوابِ پدر همسرش، رسول الله فرمود؛ وقتی که پرسید: اهلت را چگونه یافتی؟ آن هنگام که تمام مجاهدت مولا علی ادامه مطلب…