زنده به گور
شب جمعه شد و داغ دل تازه.
روی زخم، نمک می پاشند.
می گویند جایت خالی است.
دلتنگی چنگ انداخته به گلویم، فشار می دهد و قلبم را مچاله می کند.
نامت را صدا می زنم، طعم خون در حنجره ام می نشیند.
ببین بی تو نمی توانم…
چرا نمی آیی؟
حرام
به کَلیمت، به آن که برای خودت ساخته‌ای گفتی به مفتون زده و دلباخته‌ی دنیا نگاه نکند. و منِ مجذوب دنیـا! ماه حج نزدیک است. باید مُحرِم شوم! در آینه، خویش را به نظـاره ننشینم. ادامه مطلب…