هیچ
در کودکی و نوجوانی، هر حسی اغراق شده است
و
همه‌چیز زیـبا؛
چون درِ بسیاری ادراکات به رویت بسته است.
انتهای کوچه
زن خودش را هزار پاره توی آیینه‌های ریز و درشت دیوار دید زد:«توی این شلوغی حتی نشد برم نزدیک حرم.»از حرف خودش گریه‌اش گرفت. نزدیک در ورودی رواق، میان انبوه آدم‌ها از حرکت افتاد. صدایش ادامه مطلب